Konutlarda alışılagelmiş günümüz konut tipolojilerine yeni bir soluk getirilmek istenmiş ve tek tip konut üretmek yerine farklı bir yerleşim morfolojisi oluşturulmuştur. Birbirini sürekli tekrar eden standart bir tip kullanılmayıp, kimi teras çatılı, kimi kırma çatılı, kimi daha büyük kapalı alanları olan, kimi ise küçük kapalı bir alana sahip fakat daha büyük bahçesi olan farklı tipolojilerin bir araya geldiği, sokakların kimi noktalarda daralıp ara geçişler oluştururken bir başka noktada genişleyerek ufak meydanlara dönüştüğü bir yerleşke oluşturulmuştur. Böylece 163 blok içerisinde 14 farklı tip blok ve 1001 daire içerisinde 63 farklı tip daire üretilmiştir. Ayrıca konutlarda ‘Eski Türk Evleri’ tipolojilerinde sıklıkla karşımıza çıkan “hayat” lar modern yaşama entegre edilerek yeniden yorumlanmıştır. Farklı biçimlenmeleri ve büyüklükleriyle çeşitlilik sağlayan konut birimlerinin birbirlerine eklemlendikleri noktalarda oluşturulan “hayat” larla; iki farklı dairenin birleştirilerek kullanılması ya da komşuların etkileşimleri ve paylaşımlarını artırmaya hizmet eden keyifli bir ortak alan olarak kullanılması sağlanırken, esas olarak; dışarıda oluşturulmuş olan atmosferin bir iç bahçe ile evin yani yaşamın içine çekilmesi hedeflenmiştir. Böylece kullanıcının yalnızca sokağa çıktığında deneyimlenebileceği bir atmosfer değil günlük yaşantısının bir parçası olabilecek bir atmosfer yaratılmıştır. Bütün bu yaklaşımlarla yeniden ele alınan konut birimleri, klasikleşen plan tiplerinin farklı şekillerde bir araya getirilmesi ve bu bir araya getirilişlerdeki işleyişin yeniden kurgulanmasıyla ezberleri bozan bir anlayışla tasarlanmıştır.